بهانه‌ای برای خواسته‌های دلمان

انسان‌ها طبیعتاً طوری آفریده شده‌اند که از یکدیگر برای رسیدن به اغراض‌ مختلف استفاده می‌کنند. مرحوم علامه طباطبایی از این حالت انسانی به قاعده‌ی استخدام یاد می‌کند و آن را لازمه‌ی زندگی اجتماعی انسان‌ها می‌داند. این ویژگی برای حیات انسانی ضروری است ولی اگر به حال خود رها شود و مدیریت نشود برای حیات بشری مضرترین چیز است. خود‌خواهی، خودمحوری و هواپرستی آفاتی است که از نفس انسانی نشأت می‌گیرد و انسانیت انسان را تباه می کند و پیرامون او را به فساد می‌کشد. در ادبیات قرآنی به مجموعه‌ی این صفات رذیله، طاغوت گفته می‌شود. طاغوت یعنی کسی که به سوی نفس خود دعوت می‌کند.  در مقابل طاغوت و مظاهر آن خداوند متعال و مظاهر الهی قرار دارد. طاغوتیان مظهر تباهی و تاریکی و فساد هستند و الهیان مظهر نور و هدایت. کسی که به خواهد از ظلمت و تاریکی رها شود ناگزیر می‌بایست تحت ولایت الله درآید و الا راهی جز نابودی نخواهد داشت.

ولایت اهل البیت تنها مسیری است که انسان را به کمال و سعادت ابدی می‌رساند. و غیر از آن فساد و انحرافی بیش نیست؛ زیرا غیر از ولی خدا هر کسی دیگران را به سوی خویش و خواسته‌های نفسانی خود می‌خواند. در این مسیر باید مراقب رهزنانی بود که برای رسیدن به امیال و خواسته‌های خود رنگ ولایت را به خود می‌زنند تا مردمان حق‌طلب را به سوی خود فرا خوانند. در جامعه‌ای که دم زدن از امامت و ولایت ارزش محسوب می‌شود، عده‌ای از این فرصت سوء استفاده می‌کنند و به بهانه‌‌های مختلف که یکی از آن ‌ها دم از امام زمان زدن و انتظار اوست امید و آرزوی مردم  را همراه خواسته‌های شخصی و گروهی خود می‌کنند و به نام امام زمان و به کام خود دم از او می‌زنند در حالی که قلباً هیچ اعتقادی به حضورش ندارند.

امروز که روز میلاد آخرین ولی خداست، از او که به سبب خود‌خواهی‌ها و هواپرستی‌های ما در پس حجاب غیبت است عذر خواهی کرده و از خداوند متعال مسئلت می‌نماییم که روحیه‌ی واقعی ولایت مداری و حق مداری را به ما عنایت نماید و توفیق خدمت در راه ولایت را به ما ارزانی دارد.