شبهه یک شبه‌دار

 

با عرض سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز

برای شبهه‌ای که بیان کردید هم جواب نقضی وجود دارد و هم جواب حلی. جواب نقضی به این پرسش این است که اولاً در هیچ یک از نظام‌های دموکراتیک دنیا که مشروعیت حکومت‌ها و به تبع آن اطاعت مردم آن کشور از قوانین دستگاه حاکمه برخواسته از رأی مردم است، وقتی نسلی تغییر می‌کند و جامعه به دست نسلی بعدی می‌رسد، نسل جدید برای تغییر نظام سیاسی و حکومت اقدام به برگزاری همه‌پرسی نمی‌کنند و همچنان به قوانین گذشته خود پایبند هستند. ثانیاً اگر قرار باشد که سیستم حکومت یک کشور هر از چند گاهی دچار دگرگونی اساسی شود، آن جامعه به هرج و مرج کشیده خواهدشد و ثالثاً هیچ‌گاه رأی ندادن عده‌ای دلیل بر جواز قانون شکنی نخواهد شد.  

قبل از این که پاسخ حلی و برهانی به شبهه بدهیم چند مقدمه را در مورد نظام جمهوری اسلامی ایران باید مورد توجه قرار دهیم.

1. منظور ما از مشروعیت حکومت باید به خوبی روشن شود. مشروعیت در اصطلاح فلسفه سیاسی، و علوم سیاسی به معنای حق حاکمیت است که به سبب آن حاکم جامعه این حق را پیدا می‌کند که به مردم حکومت کند و مردم نیز باید از قوانین حکومت اطاعت پذیری و تبعییت داشته باشند.
2. در نظام اسلامی حق حاکمیت از آن خداوند متعال است و تنها قوانین اوست که لازم الاتباع است و مردم باید از آن تبعیت کنند. از این رو هیچ قانون و رأی بشری نمی‌تواند بر دیگر انسان‌ها تحمیل شود و آن‌ها حق دارند که آن را نپذیرند.
3. هنگامی که مردم در سال 57 بر علیه نظام طاغوت قیام کردند و انقلاب اسلامی پیروز شد، اکثریت قاطع مردم رأی به حاکم شدن قانون الهی در جامعه دادند و مقبولیت عموم مردم موجب شد تا مردم ایران از قانون الهی در عرصه‌ی اجتماعی بهره‌مند شوند.
4. شاید کسانی که نقدی بر این حکومت دارند به سبب میزان تحقق اهداف و کارآمدی نظام باشد. برای این که در مورد کارآمدی یک نظام سیاسی قضاوت کنیم می‌بایست علاوه بر مقایسه وضعیت موجود با وضعیت مطلوب، به پایبندی و باور افراد جامعه نیز توجه داشته باشیم. شرایطی که موجب کارآمدی است را مد نظر قرار دهیم و عوامل مؤثر در تحقق شعارها و وعده‌ها به صورت منطقی و واقعی تحلیل نماییم.

با توجه به این مقدمات باید گفت که جوانانی که دلیل پیروی از نظام را رأی پدرانشان می‌دانند نه نظر خودشان، باید به این نکته توجه داشته باشند که دلیل پیروری و اطاعت از نظام جمهوری اسلامی رأی مردم اوایل انقلاب نبوده بلکه چون حکومت بر مبنای دین و حکم الهی تشکیل شده،‌ تا وقتی که شرایط حاکم الهی و قانون الهی برپاست، باید به عنوان یک مسلمان از آن تبعیت کنند و نسبت به آن مانند سایر احکام الهی متعبد باشند و از آن دفاع کنند. برای همین، امام خمینی ره نیز فرمودند «حفظ نظام از اوجب واجبات است». این وجوب، وجوب شرعی و عینی است و همانند نماز و روزه و ... با رأی گیری نمی‌شود آن را برداشت یا تغییر داد.

البته اگر برخی از شعار‌های انقلاب هنوز متحقق نشده یا بر خلاف آن عمل می‌شود واقعیتی است که باید به عنوان یک مشکل آن را حل کرد نه صورت مسئله‌ی آن را پاک کرد. برای این منظور باید این جوانان را نسبت به شرایط و حقایق آگاه نمود که اگر این امر به خوبی انجام شود هیچ‌گاه چنین سخنی را بیان نمی‌کنند.